Opracowanie jest próbą całościowego przedstawienia problematyki szeroko rozumianego funkcjonowania więzienia radomskiego w okresie okupacji niemieckiej. Praca zawiera zarys historii tej instytucji do jesieni 1939 r., prezentuje okoliczności jej reaktywowania pod rządami Niemców oraz przedstawia miejsce więzienia w systemie represji. Kolejne rozdziały prezentują infrastrukturę więzienia (budynki, cele wraz z ich wyposażeniem), przedstawiają personel niemiecki i polski, oraz ukazują warunki bytu osadzonych (rytm codziennego dnia, wyżywienie, realia sanitarne i medyczne, represje ze strony strażników itd.). W dalszych rozdziałach przedstawiono przyczyny aresztowań więźniów (począwszy od działalności konspiracyjnej aż po przestępstwa kryminalne), ich charakterystykę narodowościowo-wyznaniową (obok Polaków i Żydów w więzieniu znaleźli się też Romowie, Rosjanie, Ukraińcy, Francuzi, Anglicy, przedstawiciele narodów kaukaskich itd.), a także okoliczności osadzeń przedstawicieli wybranych grup zawodowych (duchowni, lekarze, nauczyciele, urzędnicy, żołnierze Wojska Polskiego itd.). Ostatnia część pracy dotyczy losów więźniów, a więc m.in. egzekucji oraz wywózek do obozów koncentracyjnych i obozów pracy. Książkę zamyka bibliografia oraz indeksy osobowy i geograficzny.
